Ήθος Libertas
Ήθος ( / ˈ iː θ ɒ s / ή ΗΠΑ : / ˈ iː θ oʊ s / ) είναι μια ελληνική λέξη που σημαίνει "χαρακτήρας" που χρησιμοποιείται για να περιγράψει τις κατευθυντήριες πεποιθήσεις ή ιδανικά που χαρακτηρίζουν μια κοινότητα, έθνος ή ιδεολογία. Οι Έλληνες χρησιμοποιούσαν επίσης αυτή τη λέξη για να αναφερθούν στη δύναμη της μουσικής να επηρεάζει τα συναισθήματα, τις συμπεριφορές, ακόμη και τα ήθη. [1] Οι πρώτες ελληνικές ιστορίες του Ορφέα παρουσιάζουν αυτήν την ιδέα με συναρπαστικό τρόπο. Η χρήση της λέξης στη ρητορική βασίζεται στενά στην ελληνική ορολογία που χρησιμοποιεί ο Αριστοτέλης στην αντίληψή του για τις τρεις καλλιτεχνικές αποδείξεις ή τρόπους πειθούς .
Η Libertas ( λατινικά σημαίνει «ελευθερία ή ελευθερία») είναι η ρωμαϊκή θεά και η προσωποποίηση της ελευθερίας . Έγινε πολιτικοποιημένη φιγούρα στην Ύστερη Δημοκρατία, εμφανιζόταν σε νομίσματα που υποστήριζαν τη φατρία των δημοφιλών , και αργότερα εκείνα των δολοφόνων του Ιουλίου Καίσαρα . Ωστόσο, μερικές φορές εμφανίζεται σε νομίσματα από την αυτοκρατορική περίοδο, όπως τα νομίσματα «Ελευθερία του Λαού» του Galba κατά τη σύντομη βασιλεία του μετά το θάνατο του Νέρωνα .[1] Συνήθως απεικονίζεται με δύο εξαρτήματα: τη ράβδο και τον μαλακό σωρό , τον οποίο κρατά έξω, αντί να φοράει.
Το ελληνικό αντίστοιχο της θεάς Libertas είναι η Ελευθερία , η προσωποποίηση της ελευθερίας. Υπάρχουν πολλές μετακλασικές απεικονίσεις της ελευθερίας ως προσώπου που συχνά διατηρούν μέρος της εικονογραφίας της Ρωμαϊκής θεάς.
